Vochtigheid verwijst hier naar absolute vochtigheid, dat wil zeggen de hoeveelheid water in de lucht. De eenheid is gram per kubieke meter.
Bij een kamertemperatuur van 23 graden Celsius is de luchtvochtigheid slechts 5 tot 10% en zal het erg droog zijn, en zelfs droog door statische elektriciteit zal de kat bang zijn om uit te reiken. Door het lage watergehalte van de lucht kunnen virussen en bacteriën gemakkelijk in de lucht zweven en ons neus- en mondslijmvlies binnendringen. Dit is ook de luchtvochtigheid waarbij luchtwegaandoeningen zoals longontsteking en griep het gemakkelijkst worden overgedragen.
Naarmate de luchtvochtigheid toeneemt, beginnen virussen en bacteriën zich te nestelen. Wanneer de luchtvochtigheid 50% tot 60% bereikt, komt het in het meest comfortabele vochtigheidsgebied van het menselijk lichaam.
Waarom zijn de lente zoals alle seizoenen in sommige gebieden? Omdat het niet alleen geschikt is voor temperatuur. Vochtigheid valt vaak in dit bereik.
Wanneer de luchtvochtigheid stijgt tot 70%, bereikt deze het favoriete luchtvochtigheidsbereik van de schimmel en is de kans groot dat de muren en kleding gaan schimmelen. Onze nauwsluitende kleding zal oncomfortabel worden door de toename van wrijving veroorzaakt door de toename van het watervolume. Ook al is de temperatuur op dit moment nog 23 graden, we zullen het broeierig voelen.
Wanneer de relatieve vochtigheid 100% bereikt, bereikt deze 23 graden, de bovengrens die de lucht kan vasthouden.
Op dit moment zal het water condenseren tot druppeltjes, dus het percentage relatieve vochtigheid is als het vertellen van het percentage waterverzadiging van de lucht op dit moment.
En naarmate de temperatuur stijgt, zal de hoeveelheid water die de lucht kan bevatten toenemen. De temperatuur gaat van laag naar hoog en het waterhoudend vermogen van de lucht wordt als een fles groter en groter.
NL 
EN 
ES 
FR 
PT 
DE 
IT 
PL 
RO 
HU 
EL 
BG 
CS 
SV 
DA 
SK 
HR 
LT 
SL